مقدمه
پزشکی یک دانش کاربردی است که هدف آن ، حفظ و ارتقای سلامت ، درمان بیماری ها و بازتوانی آسیبدیدگان است . این منظور با شناخت بیماری ها ، تشخیص درمان و جلوگیری از بروز آنها به انجام میرسد . دانش پزشکی بر روی طیف گستردهای از رشتهها از فیزیک و زیست شناسی تا علوم اجتماعی ، مهندسی و علوم انسانی بنا شدهاست . امروزه هدف دانش پزشکی، استفاده از فناوری های دانش مبنا و استدلال قیاسی برای رسیدن به راه حل مشکلات بالینی است . اکتشافات در باب ماهیت ژن ها و سلول ها دریچهای برای تعریف فیزیولوژی بر مبنای سیستمهای مولکولی ، فراهم کردهاست . این بینش فیزیولوژیکی ، راه را برای فهم بهتر فرایندهای پیچیده بیماریها و رویکردهای نو درمانی ، فراهم کردهاست .
تلاش بشر برای درمان بیماریها و آسیبها از دوران پیش از باستان ، و در دوران باستان در کنار دین و گاه به عنوان بخشی از آن ، وجود داشتهاست . در یونان باستان ، پزشکانی مانند بقراط ، پزشکی را به عنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیانگذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکانی همچون ابنسینا و رازی ، طی شد . در رنسانس با بهرهگیری از روش علمی پزشکی ، پیشرفت های قابل توجهی کرد . از قرن ۱۹ آنچه به عنوان پزشکی مدرن ، شناخته میشود ، بنیان گذاشته شد . در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر ، دانش ژنتیک ، رویکرد به درمان و بیماریها را دچار تحول مهمی کرد به طوری که ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول کننده برای پزشکی از درمانمحوربودن به حفظ سلامتی دانستهاند. اهمیت سلامتی در بهرهوری اجتماع و کیفیت زندگی منجر به تأسیس موسسات و قوانین شدهاست تا مسایلی همچون تحصیل و مجوزدهی به پزشکان تا نحوه استفاده از بودجه های درمانی در کشورها قانونمند و تنظیم شوند ؛ لذا سازمانهای پزشکی در کشور های مختلف برای سازمان دهی و قانونمند سازی فعالیت های پزشکی تأسیس شدهاند .
در حرفه پزشکی ، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی ، بیمار را برای تشخیص ، درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی میکنند . در عملکرد بالینی معمولاً مراحل شرح حال ، معاینه پزشکی ، تهیه فهرست مشکلات ، مشخص کردن تشخیص های افتراقی ، بررسیها (شامل آزمایش و تصویربرداری و … ) ، رسیدن به تشخیص و در آخر درمان انجام میشود . امروزه پیشرفتهای روزمره علم و گسترش قابل توجه دامنه دانش پزشکی و شناخت بشر از بیماری ها منجر به تخصصی شدن پزشکی و تقسیم آن به رشته های مختلف شدهاست . با این حال کماکان ارائه خدمات پزشکی در بیشتر جوامع از سطح مراقبت های اولیه بهداشتی ، با تمرکز روی عملکرد پزشکان عمومی و پزشکان خانواده شروع میشود و بسته به نیاز در سیستم ارجاع بیماران به سطوح دوم و سوم که خدمات پزشکی تخصصی تر را ارائه میدهند ارجاع میشوند .
پزشکی مدرن با انتقاداتی هم مواجه است از جمله عدم دسترسی مناطق محروم و طبقه کم درآمد بعضی جوامع به خدمات پزشکی گران قیمت که در این راه سازمانهایی همچون سازمان جهانی بهداشت با تعیین سیاست های جهانی و ایجاد مسئولیت در کشورها و سیاستمداران نسبت به سلامت سعی در رفع این نقیصه را دارند .